دانشمندان نقشه اولیه لایه‌های درونی مریخ را به دست آوردند (+عکس)

به گزارش جام‌جم آنلاین به نقل از لایو ساینس، در گزارشی که از نتایج حاصل از سه مطالعه تحقیقاتی پنجشنبه ۳۱ تیر در مجله علمی معتبر ساینس منتشر شده است، برای اولین بار نقشه‌ای از لایه‌های درونی مریخ مانند تصویری از هلویی که یک برش از آن جدا شده است منتشر شد.   این تصویرسازی اولیه از لایه‌های درونی مریخ، حاصل دو سال تحقیق (و البته دهه‌ها برنامه‌ریزی پیش از آن) به کمک ربات سطح‌نشین «این‌سایت» (InSight) ناسا است که در سال ۱۳۹۷/۲۰۱۸ با یک مأموریت به سطح مریخ فرستاده شده بود؛ مطالعه بخش‌های درونی دور از دیدرس سیاره سرخ! یک ماه پس از فرود موفقیت‌آمیز «این‌سایت» در بخش مسطح و هموار «هامونه الیسیوم» (Elysium Planitia) از سیاره مریخ، این ربات با کمک بازوی رباتیکش لرزه‌سنج بسیار کوچکی را نزدیک به سطح مریخ نصب کرد و هرگونه لرزه در لایه‌های درونی مریخ یا به اصطلاح «مریخ‌لرزه‌ها» را ثبت کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  تصویر ثبت شده از لرز‌ه‌سنج نصب شده بر سطح مریخ توسط مریخ‌نشین «این‌سایت»   بر اساس یافته‌های محققان ناسا، سطح مریخ بر خلاف زمین از لایه‌های تکتونیک تشکیل نشده است، بلکه به نظر می‌رسد پوسته‌ای عظیم آن را در بر گرفته است. اما ترک‌ها و شکاف‌هایی بر اثر استرس و فشار ناشی از منقبض شدن به دلیل خنک شدن تدریجی این سیاره، بر پوسته مریخ شکل می‌گیرد.   این ترک‌ها می‌توانند منجر به ایجاد لرزه‌هایی شوند و در طول دو سالی که سطح‌نشین این‌سایت این سیاره را زیر نظر داشته است، ۷۳۳ لرزه شناسایی شده است. محققان ناسا با استفاده از ۳۵ لرزه از بزرگ‌ترین لرزه‌های مریخ در این مدت، موفق به اندازه‌گیری سرعت و مسافتی که امواج لرزه در درون سیاره حرکت می‌کنند شده‌اند؛ اطلاعاتی که با استفاده از آن توانسته‌اند نقشه ساختار درونی مریخ را برای اولین‌بار ترسیم کنند.   نقشه اولیه از لایه‌های درونی مریخ بر اساس تحلیل داده‌های مریخ‌نشین «این‌‎سایت»   این گروه تحقیقاتی متوجه شده‌اند که مریخ همانند زمین از سه لایه پوسته، گوشته و هسته تشکیل شده است؛ اما ابعاد و ترکیب این سه لایه در میان این دو سیاره کاملا متفاوت است. برای مثال، پوسته مریخ با ضخامت ۲۰ تا ۳۷ کیلومتر، به مراتب از حد تصور محققان نازک‌تر است و شامل دو تا سه زیرلایه می‌شود. در حالی که ضخامت پوسته زمین حدود ۱۰۰ کیلومتر برآورد شده است.   در زیر لایه پوسته، لایه بسیار ضخیم گوشته با ضخامتی حدود ۱۵۶۰ کیلومتر قرار دارد. پس از این لایه، هسته عظیم‌الجثه مریخ قرار دارد که تقریبا از عمق میانه سطح مریخ تا مرکز آن آغاز می‌شود. هسته مذاب مریخ به مراتب بزرگ‌تر و روان‌تر از آن چیزی است که محققان تصور می‌کردند.   دانشمندان هنوز نمی‌دانند که آیا هسته مریخ نیز مانند هسته زمین دارای بخش مرکزی جامد نیز هست یا نه، اما به عقیده آن‌ها اطلاعات به دست آمده تا این مرحله نیز اطلعات بسیار با ارزشی از بخش‌های درونی مریخ است. سیمون استالر (Simon Stähler) نویسنده اصلی یکی از مقالات تازه منتشر شده و پروفسور زمین‌شناسی دانشگاه تحقیقاتی ای‌تی‌اچ زوریخ در سوئیس، در این رابطه می‌گوید: «دانشمندان صد‌ها سال زمان صرف اندازه‌گیری هسته زمین کردند. حتی پس از فرود آپولو بر سطح ماه نیز ۴۰ سال طول کشید تا ابعاد هسته ماه اندازه‌گیری شود. اما با کمک این‌سایت فقط دو سال زمان برای اندازه‌گیری هسته مریخ صرف شد.»

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: مریخ ناسا این سایت هسته مریخ اندازه گیری سطح مریخ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۰۶۰۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

امید برای یافتن حیات در زیر مریخ زنده شد 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، در آتاکاما که به عنوان خشک‌ترین بیابان سوزان جهان شناخته می‌شود، خورشید بی امان می‌تابد و وجود حیات غیرقابل تصور به نظر می‌رسد.

محققان یک گروه انعطاف پذیر از باکتری‌ها را در «دره یونگی» «Yungay Valley» بسیار خشک یافتند. این کلونی میکروبی کاملا از جهان سطحی جدا شده است. از نظر دانش پژوهان، این عمیق‌ترین بررسی میکروبی و کشف حیات میکروبی در خاک‌های آتاکاما تا به امروز است.

اشکال پیچیده‌تر حیات، برای زنده ماندن در شرایط بسیار خشک صحرای آتاکاما تلاش می‌کنند. با وجود محیط خشن، زندگی میکروبی، در خاک شور و غنی از سولفات صحرا رشد می‌کند. این شرایط، محیط منحصر به فردی را برای زندگی برخی از انواع میکروارگانیسم‌ها فراهم آورده است.

میکروب‌ها قبلا در این منطقه بیابانی تا عمق ۲.۶ فوت (۸۰ سانتیمتر) ثبت شده بودند. محققان می‌گویند تصور می‌شود ۸۰ سانتیمتر اولیه خاک، پناهگاه احتمالی در برابر نور شدید UV خورشید باشد، جایی که ممکن است مقداری آب پیدا شود.

با این حال، دانشمندان این مسئله را مطرح کرده اند که آیا میکروب‌ها می‌توانند در لایه‌های عمیق‌تر خاک زنده بمانند یا خیر. برای بررسی این سوال، «دیرک واگنر» «Dirk Wagner» و همکارانش نمونه‌های خاک عمیق زیرسطحی را از بخش دره یونگی صحرا جمع آوری کردند. آنها برای کشف این زیست کره پنهان، از یک شیوه استخراج جدید استفاده کردند تا مطمئن شوند DNA به دست آمده از موجودات زنده است.

دانش پژوهان کشف کردند که حیات میکروبی از عمق ۶.۶ فوت (۲۰۱ سانتیمتر) تا دستکم عمق ۱۳ فوت (۳۹۶ سانتیمتر) زیر سطح بیابان گسترش می‌یابد.

انواع میکروب‌های کشف شده 

میکروب‌های شاخه سفت پوستان (فیرمیکوت ها) در ۸۰ سانتی متر بالایی رسوبات دریاچه خشک (پلایا) شایع بودند. پایین‌تر ۲۰۰ سانتیمتر، جمعیت میکروبی مشخصی مشاهده شد که تحت سلطه اکتینوباکتری‌ها بود.

این گروه، باکتری‌هایی را از شاخه سفت پوستان یافتند که در برابر نمک زیاد مقاوم هستند و در محیط با اکسیژن کمتر رشد می‌کنند. اکتینوباکتری‌ها در شرایط سخت مختلفی از جمله قطب شمال و سایر زیستگاه‌های شور زندگی می‌کنند.

چگونگی زنده ماندن میکروب‌ها در این اعماق زنده

در طول تجزیه و تحلیل ژنتیکی جوامع میکروبی، برخی از باکتری‌ها شباهت‌های ژنتیکی را به دو گونه خاص نشان دادند: «ژئودرماتوفیلوس پولوریس» «Geodermatophilus pulveris» و «مود استوباکتر کاسرسی» «Modestobacter caceresi» که هر دو نوع باکتری به شاخه اکتیونوباکتر تعلق دارند.

دانش پژوهان می‌گویند این جامعه از باکتری‌ها [اکتینوباکتری‌ها]ممکن است ۱۹ هزار سال پیش، قبل از دفن شدن توسط رسوبات پلایا، در این خاک ساکن شدند و این فرضیه را مطرح کرده اند که این جامعه می‌تواند برای یک مسافت نامحدود به سمت پایین حرکت کرده باشد که نشان دهنده یک زیست کره عمیق قبلا ناشناخته در زیر اَبَرخشک‌ترین بیابان جهان است.

محققان در پاسخ به این سوال که چگونه این کلونی میکروبی می‌تواند در چنین اعماق زیادی رشد کند، می‌گویند این کار را با به دست آوردن آب از سنگ گچ معدنی انجام داده اند.

پیامد‌های این کشف بسیار فراتر از زمین است. صحرای آتاکاما با زمین‌های بایر و بی جان خود شبیه یک منظره از مریخ است. یک احتمال وسوسه انگیز در زیر خاک مریخ وجود دارد: رسوبات گچ، مشابه آنچه در آتاکاما کشف شد، که می‌تواند آب را برای حیات میکروبی فراهم کند.

نتایج این مطالعه در مجله PNAS Nexus منتشر شده است.

انتهای پیام/